To read: Running Buddha

Soms vergelijk ik hardlopen met mediteren. Een rustmoment, waar je energie aan overhoudt. Je kunt niet bewust ergens aan denken, allerlei gedachtes razen langs zonder dat je er echt vat op hebt. Ik heb meditatie altijd interessant gevonden, maar aan de andere kant vaak ook te zweverig of te veel gedoe. Al hardlopend mediteren leek mij dus een goede combinatie. Toen ik het boek ‘Running Buddha’ voorbij zag komen moest ik het daarom wel lezen. Ik begon erin en eindigde een stuk wijzer.

Het idee dat hardlopen hetzelfde is als meditatie kon ik gelijk uit m’n hoofd zetten. Daar is Sakyong Mipham het namelijk niet mee eens. Het zijn twee losse dingen, maar ze kunnen veel voor elkaar betekenen – dat wel. En Mipham kan het weten als doorgewinterde loper en boeddhistische leider (die zijn hand niet omdraait voor een urenlange meditatiesessie in oncomfortabele pose). Wijsheden uit de meditatieleer zijn volgens hem goed toepasbaar op het hardlopen, omdat het allebei draait om het trainen van lichaam en geest.

En daar heeft hij een punt. Vind je het gek dat mediteren mij nooit lukte? Het is iets waar je lang op moet oefenen. Wat mediteren betreft was ik net zo’n vervelende niet-hardloper die zeur dat ‘ie niet naar de trein kan rennen zonder buiten adem te raken. Als iemand dat tegen mij zegt denk ik altijd: hallo! Ik heb jarenlang getraind op het lopen en jij denkt dat je zonder enige oefening al fit bent? Nou, zo is het dus ook met mediteren. Het is hard werken voor je het echt kunt.

Een van de mooie dingen in dit boek vind ik de beschrijving van de verschillende fases waar je doorheen moet als je iets nieuws leert. Eerst kost iets nog veel moeite en aandacht en uiteindelijk wordt het een soort tweede natuur. Zo is het ook bij mij en het hardlopen. Ik doe het nu gewoon. Zonder er veel bij na te hoeven denken. Ik weet hoe lang een kilometer is en welke ademhaling de juiste is. Het is iets waar ik goed in ben geworden. Per fase geeft Mipham een perfecte beschrijving, inclusief de bijbehorende valkuilen.

Een andere wijsheid uit ‘Running Buddha’ is het voelen van pijn, het kunnen accepteren, en er uiteindelijk mee door lopen zonder er aandacht aan te besteden. Iets wat je leert door te mediteren. Een goed voorbeeld hiervan is de eerste marathonervaring van Sakyong Mipham. Die ging namelijk niet helemaal volgens de planning. Vol respect las ik zijn vrij gruwelijke verhaal en hoe hij wist door te zetten. Maar ook zijn ervaringen over lopen in de jungle in de vroege ochtend zijn inspirerend. Tijd vrijmaken op momenten dat die er nauwelijks is. Doorzetten als je denkt niet meer te kunnen. Het is een prachtig boek waar ik regelmatig nog doorheen blader om stukken opnieuw te lezen.

Het mooie is dat ik door dit boek graag wilde beginnen met mediteren, maar het toch moeilijk vond om de start te maken. En ja hoor, zoals de wijsheid gaat ‘When the student is ready, the teacher appears‘ – werd ik vrijwel direct na het lezen gewezen op een hele fijne meditatie-app waarmee ik aan de slag kon. En al gaat het mediteren nog wat moeizaam, dankzij dit boek haal ik nu al meer uit het lopen dan voorheen. Een echte aanrader dus.

‘Running buddha’ van Sakyong Mipham ligt nu in de (web)winkel voor € 17,95
Uitgeverij Ten Have, ISBN 9789025903176