Nieuwe schoenen

Er was een tijd dat ik het fantastisch vond om nieuwe hardloopschoenen uit te zoeken. De belofte van magische stappers die – zonder enige extra moeite van mijn kant – zouden zorgen voor snellere tijden, lange afstanden zonder ongemakken en … Lees verder

Marathoncadeaus

Bij een marathon rennen komt veel kijken. Bijvoorbeeld een goed cadeau voor jezelf uitkiezen, voor als je eenmaal gefinisht bent en bijgekomen van het hele avontuur. Aangezien ik ook nog eens bijna jarig ben, besloot ik om mezelf maar te … Lees verder

Verlanglijstje

Omdat je jezelf af en toe moet belonen met wat leuks. Omdat je al voor €2,99 een nieuw lievelingsspeeltje kunt hebben. Omdat het nooit kwaad kan om een verlanglijstje achter de hand te hebben. 1. SonicBoom Muziek in een mooi jasje 2. … Lees verder

2012 in kilometers

Het was een bijzonder loopjaar. Geveld door shin splints begon ik 2012 bijna vanaf nul, terwijl ik nu – een jaar verder- bezig ben met trainen voor een marathon. Het kan hard gaan.

Hoe dat allemaal zo kwam? In januari plakte Maaike een schema op mijn deur voor de Marikenloop en ik probeerde langzaamaan de drie trainingen per week weer op te pakken. Het ging goed, het ging steeds beter en voor ik het wist liep ik weer een wedstrijdje. Vanaf dat moment ging het heel lekker en liep ik er nog één. En nog één, en nog één. 2012 was een top loopjaar!

Terugdenkend aan de mooiste loopmomenten komen er ontzettend veel goede herinneringen boven. Meer nog dan ik verwacht had. Wat brengt het hardlopen mij toch vaak in bijzondere situaties, op bijzondere plekken, met bijzondere mensen.

Tegen alle verwachtingen in mocht ik dit jaar bijvoorbeeld meedoen aan de Rock and Run met startnummer 1. Ik liep er zes kilometer in Wonder Woman-outfit en won daar zelfs een gitaar mee! Vanwege de outfit – niet vanwege de loopkunsten – maar toch: ik had nooit gedacht iets te winnen met een run.

In de zomer zorgde Nike dat hardlopen een spel werd in plaats van een verplichting. Er werden twintig checkpoints over Amsterdam verspreid en lopers kregen de opdracht er zoveel mogelijk te vinden en te fotograferen. Ik hield er een eigen checkpoint aan over met een enorme foto van mezelf erop. Nice!

Verder leerde ik nieuwe mensen kennen en mocht ik op pad met een aantal inspirerende lopers waar ik veel van kon leren. Marko Koers was zo iemand en Ellen van Langen. Maar ook niet-Olympiërs, zoals m’n oud-collega Susan die net begonnen is met lopen en hard werkt om steeds beter te worden of nieuwe (loop)vriendin Rachel die dit jaar gewoon even een marathon liep in 4:07. Haar eerste en nog in een – voor haar – vreemde stad ook. Zo knap!

Dan nog mijn tijden op de Dam tot Dam en halve marathon waar ik zo trots op ben, om zeven uur ’s ochtends een run doen langs de haven van Hamburg, met de Running Junkies hard gaan en achteraf hutspot eten, de verse sneeuw trotseren op hardloopschoenen, mee met de crew van We Run LND, het Vondelpark onveilig maken met GirlsLove2Run, Amsterdam de stuipen op het lijf jagen met groene pruik op tijdens de Halloween run, alle elementen rennen tijdens een speciale We Run AMS-editie, de zon zien opkomen op IJburg of gewoon lekker lopen met Maaike.

En natuurlijk de kers op de taart: mijn deelname aan het Runner’s World dreamteam. Een nu al onvergetelijke ervaring en een mooie brug naar 2013. Het lijkt bijna niet mogelijk, maar hopelijk wordt dat een nog mooier loopjaar. Let’s rock it!

Advertentie

Samen lopen

Een aantal weken terug raadde ik een net verhuisde vriend aan te beginnen met hardlopen zodat hij mensen zou leren kennen. Hij keek mij nogal vreemd aan. Hardlopen doe je alleen toch? Ja, maar aan de andere kant ook nee. Als je wil kan hardlopen juist een hele sociale sport zijn, maar dan wel zonder al die verplichtingen die om een teamsport heen hangen. Score!

Eerst leek het mij vooral eng om met een groep te lopen. Ze zijn sneller, beter, gaan veel verder en hebben magic powers. Tenminste, dat lijkt zo van te voren. In de praktijk valt dat reuze mee. Als je niet van het harde werk houdt, dan moet je natuurlijk niet kiezen voor een event of groepje vernoemd naar Speedy Gonzalez, maar in andere groepen is er vrijwel altijd een mix van verschillende niveaus en wordt er goed op de wat langzamere lopers gelet.

Eenmaal over deze angst heen gestapt kun je opzoek naar leuke events of groepen om je zo nu en dan bij aan te sluiten. We Run AMS bijvoorbeeld, elke woensdag vanuit de Nike store in de Kalverstraat, een Run2Day bij jou in de buurt, de trainingen vanuit de Asics winkel of mijn persoonlijke favoriet: de Running Junkies. Enorm motiverend om eens met andere lopers te praten, maar ook nog eens heel gezellig. Vooral natuurlijk als de loop afgesloten wordt met warme choco of een biertje.

Als je uit een wat kleinere plaats komt ligt het misschien wat lastiger, maar ook daar is  er altijd wel een buddy te vinden. Kwestie van iemand aan durven te spreken tijdens een run. Zo werd mijn zus vorig jaar tijdens een uitputtend rondje bij de arm gegrepen door een meneer op leeftijd – om het netjes te zeggen – die haar nog flink wat kilometers mee op stap nam. Zo’n onverwachte running buddy kan dus zomaar je afstand helpen verdubbelen of je pace wat omhoog krijgen.

Het wordt volgens mij onderschat wat een sociale sport hardlopen is. Of kan zijn, als je ervoor openstaat. Zelf loop ik het liefst een paar van mijn trainingen samen, omdat de kilometers dan voorbij vliegen. Mocht je dus nog iemand zoeken om mee te lopen: laat maar weten. Lijkt me leuk!

Samen met vriendinnen Lieke en Maaike de Marikenloop lopen