Running London – Nike Town

Gister gaf ik al een kleine tip voor als je Londen bezoekt en er gaat hardlopen. Vandaag tip twee: een bezoek aan Nike Town. Naast dit gigantische pand is onze eigen Nike store in de Kalverstraat een lachertje. Een aanrader dus voor de Nike-fans die niet genoeg hebben aan één schamel rekje met shorts.

De winkel zit midden op Oxford Street, dus je hoeft alleen maar naar boven te lopen bij tube station Oxford Circus of je ziet het statige pand al verschijnen. Los van de grote collectie bekijken kun je er ook je eigen schoenen ontwerpen en – het leukste van al – meerennen met de ‘We Run LDN crew’.  Er worden elke week twee runs georganiseerd. Op de dinsdag om zes uur mag iedereen meerennen, op donderdagen (ook zes uur) is er een speciale ladies editie.

Toen ik zelf meeliep werd ik direct opgenomen in de groep. Ga je alleen, dan hoef je dus niet bang te zijn dat je als outsider achter de rest aan hobbelt. Mooi meegenomen is dat je goede tips krijgt van de locals voor de rest van je bezoek aan de stad. Daarbij kun je dankzij de pacers de weg niet kwijtraken tijdens het rennen, iets waar ik wel bang voor was als ik alleen zou gaan rennen in deze grote stad.

Omdat het heel hard regende en al donker was heb ik helaas niet veel van de omgeving meegekregen. Een goede reden om in de zomer nog eens terug te gaan. Dus, wie gaat er mee?

Advertentie

2012 in kilometers

Het was een bijzonder loopjaar. Geveld door shin splints begon ik 2012 bijna vanaf nul, terwijl ik nu – een jaar verder- bezig ben met trainen voor een marathon. Het kan hard gaan.

Hoe dat allemaal zo kwam? In januari plakte Maaike een schema op mijn deur voor de Marikenloop en ik probeerde langzaamaan de drie trainingen per week weer op te pakken. Het ging goed, het ging steeds beter en voor ik het wist liep ik weer een wedstrijdje. Vanaf dat moment ging het heel lekker en liep ik er nog één. En nog één, en nog één. 2012 was een top loopjaar!

Terugdenkend aan de mooiste loopmomenten komen er ontzettend veel goede herinneringen boven. Meer nog dan ik verwacht had. Wat brengt het hardlopen mij toch vaak in bijzondere situaties, op bijzondere plekken, met bijzondere mensen.

Tegen alle verwachtingen in mocht ik dit jaar bijvoorbeeld meedoen aan de Rock and Run met startnummer 1. Ik liep er zes kilometer in Wonder Woman-outfit en won daar zelfs een gitaar mee! Vanwege de outfit – niet vanwege de loopkunsten – maar toch: ik had nooit gedacht iets te winnen met een run.

In de zomer zorgde Nike dat hardlopen een spel werd in plaats van een verplichting. Er werden twintig checkpoints over Amsterdam verspreid en lopers kregen de opdracht er zoveel mogelijk te vinden en te fotograferen. Ik hield er een eigen checkpoint aan over met een enorme foto van mezelf erop. Nice!

Verder leerde ik nieuwe mensen kennen en mocht ik op pad met een aantal inspirerende lopers waar ik veel van kon leren. Marko Koers was zo iemand en Ellen van Langen. Maar ook niet-Olympiërs, zoals m’n oud-collega Susan die net begonnen is met lopen en hard werkt om steeds beter te worden of nieuwe (loop)vriendin Rachel die dit jaar gewoon even een marathon liep in 4:07. Haar eerste en nog in een – voor haar – vreemde stad ook. Zo knap!

Dan nog mijn tijden op de Dam tot Dam en halve marathon waar ik zo trots op ben, om zeven uur ’s ochtends een run doen langs de haven van Hamburg, met de Running Junkies hard gaan en achteraf hutspot eten, de verse sneeuw trotseren op hardloopschoenen, mee met de crew van We Run LND, het Vondelpark onveilig maken met GirlsLove2Run, Amsterdam de stuipen op het lijf jagen met groene pruik op tijdens de Halloween run, alle elementen rennen tijdens een speciale We Run AMS-editie, de zon zien opkomen op IJburg of gewoon lekker lopen met Maaike.

En natuurlijk de kers op de taart: mijn deelname aan het Runner’s World dreamteam. Een nu al onvergetelijke ervaring en een mooie brug naar 2013. Het lijkt bijna niet mogelijk, maar hopelijk wordt dat een nog mooier loopjaar. Let’s rock it!